Βρικόλακες με το ζόρι (Μέρος 5)

«Θα σηκωθείς ποτέ από την κάσα;» ρώτησε ο Μάξιμους εκνευρισμένος, όταν αποφάσισε πως έπρεπε να βγάλει τον αδερφό του από την πολύωρη σιέστα.
«Στρώνω δέρμα, φύγε» απάντησε βαριεστημένα ο Χένρι, κάνοντας μια απαξιωτική κίνηση διωγμού με το δεξί του χέρι, μην ανοίγοντας ούτε ένα βλέφαρο.
«Έχουμε δουλειές να κάνουμε» συνέχισε ο μεγάλος αδερφός.
«Διόρθωση: Έχεις δουλειές να κάνεις. Είναι η σειρά σου σήμερα».
Ο Μάξιμους έφυγε, χωρίς να παραδώσει όμως τα όπλα. Κατέβηκε στο σαλόνι και έβαλε στη δια πασών μέταλ μουσική, η οποία έκανε όλο το σπίτι να τρίζει. Σε λίγα δευτερόλεπτα ο Χένρι βρισκόταν δίπλα του με μάτια κατακόκκινα από τον θυμό.
«Είσαι σοβαρός;» φώναξε.
«Α! σηκώθηκες; Έλα, βάλε ένα χεράκι».
Το χεράκι του Μάξιμους σήμαινε πως ο Χένρι θα τα έκανε πάλι όλα μόνος του. Όμως δε θα το άφηνε να περάσει έτσι. Θα έπαιρνε εκδίκηση…
Καθάρισε το σπίτι και τοποθέτησε παντού μικρές παγίδες. Για την υπόλοιπη εβδομάδα οι τσιρίδες του αδερφού του ακούγονταν ανά τακτά και διάσπαρτα χρονικά διαστήματα σε όλη τη γειτονιά, όταν ανακάλυπτε κάποια με τον… κακό τρόπο. Και κάθε φορά ένα χαμόγελο ικανοποίησης σχηματιζόταν στα χείλη του Χένρι, αποκαλύπτοντας τα μυτερά του δόντια, που κατά έναν περίεργο τρόπο, πάντα τον έκαναν να μοιάζει πιο γλυκούλης.


Angelina S.