Μείνανε για λίγα λεπτά σιωπηλοί
μόλις ο Άγγελος τελείωσε την ανάγνωση.
─Δηλαδή; ρώτησε ο Σωτήρης.
─Τι δηλαδή;
─Δηλαδή όλη αυτή η φασαρία για να
πει μια ερωτική ιστορία μεταξύ δύο αδερφών;
Τα μάτια του Άγγελου άστραψαν.
─Δεν καταλαβαίνεις; Αυτά είναι
δικά του γράμματα και δεν μιλάει απλά για μια ιστορία μοιχείας.
─Αλλά;
─Να, δες εδώ. Το χωρίο αυτό που
αναφέρει της αποκάλυψης 22 : 17 λέει:
«Όποιος διψάει, ας έρθει. Ας
πάρει το νερό της ζωής δωρεάν».
─Συγγνώμη, αλλά ακόμα δεν
καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά.
Ο Άγγελος έκανε μια στροφή γύρω
από το εαυτό του, όντας σε έξαψη.
─Μας μιλά για μια θαυματουργή
εικόνα, την εικόνα της Παναγίας που γιάτρεψε έναν ετοιμοθάνατο!
Τον κοίταξε δύσπιστα.
─Ναι καλά.
─Μα δες το και μόνος σου! Θα
έμπαινε στον κόπο να κάνει όλο αυτό για το τίποτα; Το κρυπτογράφησε και μου το
ταχυδρόμησε. Πιθανόν αυτό το σημειωματάριο να κόστισε και τη ζωή του.
─Δεν το ξέρουμε αυτό.
Χαμήλωσε το βλέμμα και είπε
σχεδόν συνωμοτικά:
─Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό;
Αν όντως υπάρχει αυτή η εικόνα;
Έξυσε το κεφάλι του σκεφτικός.
─Και γιατί να κρατήσει κρυφό κάτι τέτοιο; Κάτι τέτοιο, θα προκαλούσε
κοσμοσυρροή πιστών, θα ενδυνάμωνε την πίστη τους κα θα κατέρριπτε την
οποιαδήποτε αμφιβολία.
─Ξέρω γω; Για χίλιους δύο λόγους.
Πιθανόν να ήθελε να την προφυλάξει από όλα αυτά. Από κλοπή, από μαζική υστερία,
από επιτήδειους που θα ήθελαν να την εκμεταλλευτούν. Η πίστη ξέρεις, δεν
εμπορευματοποιείται.
─Ωραία. Ας δεχτούμε ότι είναι
έτσι όπως τα λες. Πουθενά δεν αναφέρει ονόματα, τοποθεσίες, εκκλησία. Τι νόημα
έχει όλο αυτό;
Ο Άγγελος απογοητεύτηκε. Όντως
είχε δίκιο, χωρίς όλα αυτά δεν είχαν τίποτα.
─Ξανακοίτα το! του είπε. Μήπως
μας ξέφυγε κάτι!
Ξεφύλλισε το ημερολόγιο υστερικά,
μα ο Σωτήρης τον σταμάτησε.
─Λυπάμαι που στο λέω αδερφέ, αλλά
δεν έχει τίποτα άλλο. Το κοιτάξαμε ήδη δύο φορές.
Κρέμασε το κεφάλι του έτοιμος να
βάλει τα κλάματα. Τον χτύπησε με συμπόνια στην πλάτη.
─Καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι,
μακάρι να ήταν αλήθεια, μα στην ουσία δεν είναι παρά απλά ένα όμορφο παραμύθι.
─Για μια στιγμή πίστεψα…, είπε
πικραμένος, μα δεν απόσωσε τη φράση του.
Πέταξε το βιβλιαράκι πάνω στον
πάγκο και κάθισε βαρύς στην πολυθρόνα.
─Τι είναι αυτό; ρώτησε παραξενεμένος
ο Σωτήρης δείχνοντάς του τη δερμάτινη κορδέλα με τα γράμματα.
─Ένας σελιδοδείκτης που ήταν μέσα
στο βιβλίο.
Το περιεργάστηκε για λίγη ώρα
σκεφτικός. Ξάφνου έσκασε ένα μεγάλο χαμόγελο.
─Τι είναι; τον ρώτησε ο Άγγελος.
─Ο παπά Φώτης τελικά, ήταν πιο
έξυπνος από ότι φανταζόμουν. Κοίταξε να δεις.
Πήρε τη λωρίδα και ένα σκουπόξυλο
από δίπλα του.
─Στην αρχαία Ελλάδα, αναπτύχθηκε μια μέθοδος
κρυπτογραφίας και συγκεκριμένα της μετάθεσης. Μια μορφή μετάθεσης εφαρμόστηκε στην πρώτη στην ιστορία κρυπτογραφική
συσκευή, τη σπαρτιατική σκυτάλη. Η σκυτάλη είναι ένα ξύλινο ραβδί, γύρω από το
οποίο τυλίγεται μια λωρίδα από δέρμα ή περγαμηνή. Ο αποστολέας γράφει το μήνυμα
κατά μήκος της σκυτάλης και μετά ξετυλίγει τη λωρίδα. Τώρα η λωρίδα φαίνεται να
περιέχει μια σειρά γράμματα χωρίς νόημα. Το μήνυμα έχει αναδιαταχτεί. Ο
αγγελιαφόρος παίρνει τη δερμάτινη λωρίδα και ενίοτε, σαν επιπρόσθετο
κρυπτογραφικό μέτρο, τη φοράει σαν ζώνη, η στην προκειμένη περίπτωση, το
χρησιμοποιεί σαν σελιδοδείκτη. Για να ανασύρει το μήνυμα ο παραλήπτης, απλώς
τυλίγει τη δερμάτινη λωρίδα γύρω από μια σκυτάλη ίδιας διαμέτρου με αυτήν που
χρησιμοποίησε ο αποστολέας.
Και για να του το δείξει, το τύλιξε γύρω από το
σκουπόξυλο.
─Τόσο απλό….
Του το άρπαξε από τα χέρια.
─Και που τα ξέρεις εσύ όλα αυτά;
─Υπηρέτησα ειδικές δυνάμεις και η κρυπτογραφία ήταν
μέσα στην βασική εκπαίδευση, είπε χαμογελώντας αυτάρεσκα.
─Μα και πάλι, δεν βγάζω νόημα.
─Σου είπα, για να διαβαστεί το μήνυμα, θα πρέπει να
χρησιμοποιήσουμε μια σκυτάλη, μια ράβδο με
διάμετρο ίδια, με εκείνη πάνω στην οποία γράφτηκε το αρχικό μήνυμα.
─Μα αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε!
Ο Σωτήρης ανασήκωσε του ώμους του. Το πρόσωπο του
Άγγελου ξαφνικά φωτίστηκε.
─Ξέρω ακριβώς τι χρησιμοποίησε…
Ηλίας Στεργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου