0 Η Αναζήτηση (Κεφάλαιο 7)

Μείνανε για λίγα λεπτά σιωπηλοί μόλις ο Άγγελος τελείωσε την ανάγνωση.

─Δηλαδή; ρώτησε ο Σωτήρης.

─Τι δηλαδή;

─Δηλαδή όλη αυτή η φασαρία για να πει μια ερωτική ιστορία μεταξύ δύο αδερφών;

Τα μάτια του  Άγγελου άστραψαν.

─Δεν καταλαβαίνεις; Αυτά είναι δικά του γράμματα και δεν μιλάει απλά για μια ιστορία μοιχείας.

─Αλλά;

─Να, δες εδώ. Το χωρίο αυτό που αναφέρει της αποκάλυψης 22 : 17  λέει:

«Όποιος διψάει, ας έρθει. Ας πάρει το νερό της ζωής δωρεάν». 

─Συγγνώμη, αλλά ακόμα δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά.

Ο Άγγελος έκανε μια στροφή γύρω από το εαυτό του, όντας σε έξαψη.

─Μας μιλά για μια θαυματουργή εικόνα, την εικόνα της Παναγίας που γιάτρεψε έναν ετοιμοθάνατο!

Τον κοίταξε δύσπιστα.

─Ναι καλά.

─Μα δες το και μόνος σου! Θα έμπαινε στον κόπο να κάνει όλο αυτό για το τίποτα; Το κρυπτογράφησε και μου το ταχυδρόμησε. Πιθανόν αυτό το σημειωματάριο να κόστισε και τη ζωή του.

─Δεν το ξέρουμε αυτό.

Χαμήλωσε το βλέμμα και είπε σχεδόν συνωμοτικά:

─Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό; Αν όντως υπάρχει αυτή η εικόνα;

Έξυσε το κεφάλι του σκεφτικός.

─Και γιατί να κρατήσει  κρυφό κάτι τέτοιο; Κάτι τέτοιο, θα προκαλούσε κοσμοσυρροή πιστών, θα ενδυνάμωνε την πίστη τους κα θα κατέρριπτε την οποιαδήποτε αμφιβολία.

─Ξέρω γω; Για χίλιους δύο λόγους. Πιθανόν να ήθελε να την προφυλάξει από όλα αυτά. Από κλοπή, από μαζική υστερία, από επιτήδειους που θα ήθελαν να την εκμεταλλευτούν. Η πίστη ξέρεις, δεν εμπορευματοποιείται.

─Ωραία. Ας δεχτούμε ότι είναι έτσι όπως τα λες. Πουθενά δεν αναφέρει ονόματα, τοποθεσίες, εκκλησία. Τι νόημα έχει όλο αυτό;

Ο Άγγελος απογοητεύτηκε. Όντως είχε δίκιο, χωρίς όλα αυτά δεν είχαν τίποτα.

─Ξανακοίτα το! του είπε. Μήπως μας ξέφυγε κάτι!

Ξεφύλλισε το ημερολόγιο υστερικά, μα ο Σωτήρης τον σταμάτησε.

─Λυπάμαι που στο λέω αδερφέ, αλλά δεν έχει τίποτα άλλο. Το κοιτάξαμε ήδη δύο φορές.

Κρέμασε το κεφάλι του έτοιμος να βάλει τα κλάματα. Τον χτύπησε με συμπόνια στην πλάτη.

─Καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι, μακάρι να ήταν αλήθεια, μα στην ουσία δεν είναι παρά απλά ένα όμορφο παραμύθι.

─Για μια στιγμή πίστεψα…, είπε πικραμένος, μα δεν απόσωσε τη φράση του.

Πέταξε το βιβλιαράκι πάνω στον πάγκο και κάθισε βαρύς στην πολυθρόνα.

─Τι είναι αυτό; ρώτησε παραξενεμένος ο Σωτήρης δείχνοντάς του τη δερμάτινη κορδέλα με τα γράμματα.

─Ένας σελιδοδείκτης που ήταν μέσα στο βιβλίο.

Το περιεργάστηκε για λίγη ώρα σκεφτικός. Ξάφνου έσκασε ένα μεγάλο χαμόγελο.

─Τι είναι; τον ρώτησε ο Άγγελος.

─Ο παπά Φώτης τελικά, ήταν πιο έξυπνος από ότι φανταζόμουν. Κοίταξε να δεις.

Πήρε τη λωρίδα και ένα σκουπόξυλο από δίπλα του.

─Στην αρχαία Ελλάδα, αναπτύχθηκε μια μέθοδος  κρυπτογραφίας και συγκεκριμένα της μετάθεσης. Μια μορφή μετάθεσης εφαρμόστηκε στην πρώτη στην ιστορία κρυπτογραφική συσκευή, τη σπαρτιατική σκυτάλη. Η σκυτάλη είναι ένα ξύλινο ραβδί, γύρω από το οποίο τυλίγεται μια λωρίδα από δέρμα ή περγαμηνή. Ο αποστολέας γράφει το μήνυμα κατά μήκος της σκυτάλης και μετά ξετυλίγει τη λωρίδα. Τώρα η λωρίδα φαίνεται να περιέχει μια σειρά γράμματα χωρίς νόημα. Το μήνυμα έχει αναδιαταχτεί. Ο αγγελιαφόρος παίρνει τη δερμάτινη λωρίδα και ενίοτε, σαν επιπρόσθετο κρυπτογραφικό μέτρο, τη φοράει σαν ζώνη, η στην προκειμένη περίπτωση, το χρησιμοποιεί σαν σελιδοδείκτη. Για να ανασύρει το μήνυμα ο παραλήπτης, απλώς τυλίγει τη δερμάτινη λωρίδα γύρω από μια σκυτάλη ίδιας διαμέτρου με αυτήν που χρησιμοποίησε ο αποστολέας.

Και για να του το δείξει, το τύλιξε γύρω από το σκουπόξυλο.

─Τόσο απλό….

Του το άρπαξε από τα χέρια.

─Και που τα ξέρεις εσύ όλα αυτά;

─Υπηρέτησα ειδικές δυνάμεις και η κρυπτογραφία ήταν μέσα στην βασική εκπαίδευση, είπε χαμογελώντας αυτάρεσκα.

─Μα και πάλι, δεν βγάζω νόημα.

─Σου είπα, για να διαβαστεί το μήνυμα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μια σκυτάλη, μια ράβδο με  διάμετρο ίδια, με εκείνη πάνω στην οποία γράφτηκε το αρχικό μήνυμα.

─Μα αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε!

Ο Σωτήρης ανασήκωσε του ώμους του. Το πρόσωπο του Άγγελου ξαφνικά φωτίστηκε.

─Ξέρω ακριβώς τι χρησιμοποίησε…

Ηλίας Στεργίου