Συνέντευξη με τη Βούλα Σταμπέλου


"Τις σκέψεις μου μέρα με τη μέρα τις βαραίνουν όλο και πιο πολύ τα βήματά σου. Έχω κλειστεί στο σκοτάδι μου. Ένα ''γιατί'' μου ξεσκίζει με μανία την ψυχή, κι αυτή η γαμημένη ελπίδα ότι θα ξανάρθεις με κρατάει όρθιο. Μη μ' αφήνεις άλλο στο σκοτάδι, αγάπη μου. Το ξέρω, δεν μπορεί, κάπου θα συναντηθούμε πάλι, για να χορέψουμε μαζί ένα τανγκό".

Μια ιστορία που περιστρέφεται γύρω από τα "πρέπει" και τα "θέλω" μιας νεαρής κοπέλας, της Όλγας, που έρχεται καθημερινά αντιμέτωπη με τους δικούς της φόβους.... Τι θα γίνει όμως όταν γνωρίσει τον έρωτα στα μάτια του Δημήτρη;Θα τολμήσει άραγε να τον διεκδικήσει, ή θα μείνει αόρατος θεατής της ίδιας της της ζωής;








Η Βούλα Σταμπέλου γεννήθηκε το 1991 στη Νέα Μάκρη Αττικής, όπου ζει μέχρι και σήμερα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και έκανε το Μεταπτυχιακό της στη Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Ασχολείται με το ερασιτεχνικό θέατρο έχοντας συμμετάσχει σε πολλές παραστάσεις, με τη συγγραφή παιδικών θεατρικών έργων καθώς και με τη χοροδιδασκαλία σε παιδιά. Το "Για ένα Τανγκό" είναι η πρώτη της συγγραφική απόπειρα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος.










1. Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου. 

Η ηρωίδα του βιβλίου, η Όλγα, είναι μια νεαρή κοπέλα η οποία διακατέχεται από έλλειψη θάρρους και αδυναμία έκφρασης των συναισθημάτων της. Όταν για πρώτη φορά στη ζωή της συναντά τον έρωτα στο πρόσωπο του Δημήτρη, αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της και να κάνει μια νέα γνωριμία μαζί του. Άραγε, θα τα καταφέρει; 

2. Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία; 

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω μια βασική πηγή έμπνευσης. Μπορώ να σου πω όμως, πως τις περισσότερες φορές εμπνέομαι από ανθρώπους και καταστάσεις. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Έτυχε ένα απόγευμα να με σταματήσει τυχαία στο δρόμο ένας κύριος ώστε να τον βοηθήσω σχετικά με μια οδό που έψαχνε. Κάτι στα μάτια του, κάτι στη φωνή του, κάτι στο ευγενικό του χαμόγελο, έκαναν τη σκέψη μου να αρχίσει να περπατάει σε φανταστικά μονοπάτια. Όλη τη νύχτα έμεινα στο γραφείο μου να γεμίζω ασταμάτητα λευκές σελίδες, με ήρωα τον κύριο που είχα συναντήσει νωρίτερα, κι όταν με βρήκε το ξημέρωμα είχα ολοκληρώσει ένα διήγημα. 

Όσον αφορά το «Για ένα τανγκό» , αφορμή για να γραφτεί στάθηκε μια συζήτηση που είχα με μια φίλη, σχετικά μ’ ένα προσωπικό της πρόβλημα. Όταν γύρισα στο σπίτι, έψαχνα απεγνωσμένα να δώσω λύση στο πρόβλημα της. Ένα βομβαρδισμένο κεφάλι από σκέψεις, μια στοίβα λευκά χαρτιά στο γραφείο μου, και ένα κόκκινο στυλό, ήταν αρκετά για να αρχίσω να γράφω! 

3. Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις; 

Να μην σταματήσω να αγχώνομαι. Όσο περίεργο και να ακούγεται έχω την ιδιαιτερότητα, το άγχος μου να γίνεται δημιουργικό όταν πρόκειται να γράψω. Όσες φορές δεν έχω αγχωθεί δεν μπορώ να γράψω ούτε λέξη. 

4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;

Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο λογοτεχνικό είδος είτε όταν διαβάζω είτε όταν γράφω. Γενικά διαβάζω πάρα πολλά βιβλία. Όταν ξεκινάω να γράψω μια ιστορία δεν έχω στο μυαλό μου περιορισμούς όσον αφορά τις λέξεις. Δεν ξεκινάω δηλαδή λέγοντας, τώρα θα γράψω διήγημα ή τώρα θα γράψω μυθιστόρημα. Αφήνω την ιστορία να με πάει όπου αυτή θέλει. 

5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής; 

Πιστεύω πως σε όλα τα πρόσωπα μιας ιστορίας πρέπει να δίνεται από τον συγγραφέα η ίδια προσοχή, η ίδια σημαντικότητα και η ίδια αξία. Το θέμα είναι είτε το πρόσωπο είναι πρωτεύον, δευτερεύον κ.λπ., να στείλει ένα μήνυμα, να έχει λόγο ύπαρξης όχι μόνο για την πλοκή της ιστορίας, αλλά να σου αφήνει κάτι. 

6. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις; 

Ξεκίνησα να γράφω στην έκτη δημοτικού. Είχα μια υπέροχη δασκάλα την κ. Σταυρούλα Δρακοπούλου, η οποία δεν στεκόταν μόνο στην απλή παράδοση του μαθήματος, αλλά μας μάθαινε να αγαπάμε τις τέχνες, τη φύση, τη ζωή γενικότερα. Κάποια στιγμή μας ζήτησε να γράψουμε ένα μικρό θεατρικό έργο, ένα σκετς. Έγραψα τότε λοιπόν για πρώτη φορά « Το Ασπροχώρι» το οποίο και κατέληξε σε παράσταση στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Από τότε δεν έχω πάψει να γράφω, κυρίως θεατρικά έργα για παιδιά, και τα τελευταία χρόνια διηγήματα και νουβέλες καθώς και ένα μυθιστόρημα. 

7. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά; 

Σίγουρα ο συνδυασμός των τριών παραπάνω αποτελεί το κλειδί της επιτυχίας. Τώρα αν πρέπει να επιλέξω ένα αυτό είναι η ικανότητα γραφής, και αυτό γιατί κάτι που μπορεί να σκεφτόμαστε ή και να το εκφράζουμε προφορικά, ο καθένας με το δικό του τρόπο, δεν είναι πάντα εύκολο να μεταφερθεί στο χαρτί και να αγγίξει την πλειοψηφία των αναγνωστών. 

8. Γιατί γράφεις;

Με ηρεμεί. Ξεκουράζομαι όταν γράφω. Μπορεί όπως σου είπα να αγχώνομαι εκείνη την ώρα αλλά μου κάνει καλό. Επίσης μου επιτρέπει να γίνομαι μια άλλη, να ζω διαφορετικές ζωές, να ταξιδεύω με τη φαντασία μου σε μέρη και τόπους που δεν έχω επισκεφτεί ή και να φέρνω στη θύμηση μου μέρη και στιγμές που μου είχαν δημιουργήσει έντονα συναισθήματα.  

9. Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης. 

Θα σου προτείνω το ίδιο βιβλίο που κατά τη γνώμη μου πρέπει να διαβαστεί από κάθε αναγνώστη και κάθε συγγραφέα. Είναι «Το χρώμα του φεγγαριού» της Αλκυόνης Παπαδάκη. Είναι η αγαπημένη μου συγγραφέας και θα τολμούσα να σου πω το πρότυπο μου. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της. Έχει αυτήν την μαγική ικανότητα, την ίδια στιγμή που σου παρουσιάζει την ωμή πραγματικότητα, την ίδια πάλι στιγμή να σε γλυκαίνει και να σε ταξιδεύει μέσα από την ομορφιά της φύσης και όλων αυτών των πραγμάτων που αγνοούμε καθημερινά, κι όμως αν τους δίναμε σημασία θα καταλαβαίναμε την αξία τους. 

10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον; 

Τελειώνω τώρα το πρώτο μου μυθιστόρημα. Είχα ξεκινήσει από καιρό να το γράφω όμως κάτι με σταματούσε. Κάτι μου έλειπε. Ένα πρόσωπο που είχε κάτι διαφορετικό να πει μέσα στην ιστορία. Από τη στιγμή που το βρήκα δεν έχω σταματήσει να γράφω. Εύχομαι η ανάγκη μου να εκφράζομαι στο χαρτί να μη σταματήσει ποτέ και να γράψω πολλά βιβλία στο μέλλον. 

11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου; 

Οι αναγνώστες μπορούν να επικοινωνούν μαζί μου μέσω της προσωπικής μου σελίδας στο Facebook (voula stampelou) ή στο email μου: voula91@hotmail.com 



Ευχαριστούμε πολύ τη Βούλα Σταμπέλου για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε και της ευχόμαστε τα καλύτερα για το μέλλον.

Αν το βιβλίο της σας κίνησε το ενδιαφέρον, πάρτε μέρος στην κλήρωση του Moonlight Tales και κερδίστε 1 αντίτυπο του βιβλίου "Για ένα τανγκό" πατώντας εδώ.