Βρικόλακες με το ζόρι (Πρόλογος)

*Η ανάγνωση να γίνει με τον απαιτούμενο στόμφο*
«Ετοιμάσου να νιώσεις την οργή μου, ποταπό ανθρωπάκι» είπε ο Χένρι και σηκώθηκε απότομα από τη μεγαλοπρεπή πολυθρόνα του. Σήκωσε το χέρι του, έχοντας τα δάχτυλά του σε μια θέση που φαινόταν σαν να κρατάει μια αόρατη μπάλα. Αφού το ύψωσε περισσότερο γέλασε χαιρέκακα.
«Θα έχεις την τιμή να γίνεις το γεύμα ενός λόρδου. Νιώσε το φόβο να σε κυριεύει…» φώναξε, καθώς η κάπα του ανέμιζε με τις υπερβολικές κινήσεις του. Τα μάτια του έλαμψαν και γυμνώνοντας τα μυτερά του δόντια που προεξείχαν φανερά από τα υπόλοιπα, συνέχισε:
«Το αίμα σου θα γίνει βάλσαμο για το κορμί μου. Θα γίνεις η δύναμή μου!»
Η φωνή του ήταν επιτηδευμένα βαριά, σαν να είχε κολλήσει μια κουταλιά μέλι στον λαιμό του. Στο όλο σκηνικό θα ταίριαζε ο ήχος κεραυνών, για να συμπληρώσει το ήδη κακόγουστο αστείο.
«Ετοιμάσου να πεθάνεις!» φώναξε πιο δυνατά, τραβώντας την τελευταία συλλαβή πολύ περισσότερο από το κανονικό.
«Πάλι πρόβα κάνεις;»
Η φωνή του αδερφού του διέλυσε την όποια ατμόσφαιρα είχε καταφέρει να δημιουργήσει. Δε θα κατόρθωνε ποτέ να πάρει το θάρρος που χρειαζόταν, για να βγει στον έξω κόσμο, πράγμα που σήμαινε πως εξαιτίας του θα έμενε πάλι νηστικός.
Angelina S.