Η Αναζήτηση (Κεφάλαιο 7)

Μείνανε για λίγα λεπτά σιωπηλοί μόλις ο Άγγελος τελείωσε την ανάγνωση.
─Δηλαδή; ρώτησε ο Σωτήρης.
─Τι δηλαδή;
─Δηλαδή όλη αυτή η φασαρία για να πει μια ερωτική ιστορία μεταξύ δύο αδερφών;
Τα μάτια του Άγγελου άστραψαν.
─Δεν καταλαβαίνεις; Αυτά είναι δικά του γράμματα και δεν μιλάει απλά για μια ιστορία μοιχείας.
─Αλλά;

─Να, δες εδώ. Το χωρίο αυτό που αναφέρει της αποκάλυψης 22 : 17 λέει:
«Όποιος διψάει, ας έρθει. Ας πάρει το νερό της ζωής δωρεάν».
─Συγγνώμη, αλλά ακόμα δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά.
Ο Άγγελος έκανε μια στροφή γύρω από το εαυτό του, όντας σε έξαψη.
─Μας μιλά για μια θαυματουργή εικόνα, την εικόνα της Παναγίας που γιάτρεψε έναν ετοιμοθάνατο!
Τον κοίταξε δύσπιστα.
─Ναι καλά.
─Μα δες το και μόνος σου! Θα έμπαινε στον κόπο να κάνει όλο αυτό για το τίποτα; Το κρυπτογράφησε και μου το ταχυδρόμησε. Πιθανόν αυτό το σημειωματάριο να κόστισε και τη ζωή του.
─Δεν το ξέρουμε αυτό.
Χαμήλωσε το βλέμμα και είπε σχεδόν συνωμοτικά:
─Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό; Αν όντως υπάρχει αυτή η εικόνα;
Έξυσε το κεφάλι του σκεφτικός.
─Και γιατί να κρατήσει κρυφό κάτι τέτοιο; Κάτι τέτοιο, θα προκαλούσε κοσμοσυρροή πιστών, θα ενδυνάμωνε την πίστη τους κα θα κατέρριπτε την οποιαδήποτε αμφιβολία.
─Ξέρω γω; Για χίλιους δύο λόγους. Πιθανόν να ήθελε να την προφυλάξει από όλα αυτά. Από κλοπή, από μαζική υστερία, από επιτήδειους που θα ήθελαν να την εκμεταλλευτούν. Η πίστη ξέρεις, δεν εμπορευματοποιείται.
─Ωραία. Ας δεχτούμε ότι είναι έτσι όπως τα λες. Πουθενά δεν αναφέρει ονόματα, τοποθεσίες, εκκλησία. Τι νόημα έχει όλο αυτό;
Ο Άγγελος απογοητεύτηκε. Όντως είχε δίκιο, χωρίς όλα αυτά δεν είχαν τίποτα.
─Ξανακοίτα το! του είπε. Μήπως μας ξέφυγε κάτι!
Ξεφύλλισε το ημερολόγιο υστερικά, μα ο Σωτήρης τον σταμάτησε.
─Λυπάμαι που στο λέω αδερφέ, αλλά δεν έχει τίποτα άλλο. Το κοιτάξαμε ήδη δύο φορές.
Κρέμασε το κεφάλι του έτοιμος να βάλει τα κλάματα. Τον χτύπησε με συμπόνια στην πλάτη.
─Καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι, μακάρι να ήταν αλήθεια, μα στην ουσία δεν είναι παρά απλά ένα όμορφο παραμύθι.
─Για μια στιγμή πίστεψα…, είπε πικραμένος, μα δεν απόσωσε τη φράση του.
Πέταξε το βιβλιαράκι πάνω στον πάγκο και κάθισε βαρύς στην πολυθρόνα.
─Τι είναι αυτό; ρώτησε παραξενεμένος ο Σωτήρης δείχνοντάς του τη δερμάτινη κορδέλα με τα γράμματα.
─Ένας σελιδοδείκτης που ήταν μέσα στο βιβλίο.
Το περιεργάστηκε για λίγη ώρα σκεφτικός. Ξάφνου έσκασε ένα μεγάλο χαμόγελο.
─Τι είναι; τον ρώτησε ο Άγγελος.
─Ο παπά Φώτης τελικά, ήταν πιο έξυπνος από ότι φανταζόμουν. Κοίταξε να δεις.
Πήρε τη λωρίδα και ένα σκουπόξυλο από δίπλα του.
─Στην αρχαία Ελλάδα, αναπτύχθηκε μια μέθοδος κρυπτογραφίας και συγκεκριμένα της μετάθεσης. Μια μορφή μετάθεσης εφαρμόστηκε στην πρώτη στην ιστορία κρυπτογραφική συσκευή, τη σπαρτιατική σκυτάλη. Η σκυτάλη είναι ένα ξύλινο ραβδί, γύρω από το οποίο τυλίγεται μια λωρίδα από δέρμα ή περγαμηνή. Ο αποστολέας γράφει το μήνυμα κατά μήκος της σκυτάλης και μετά ξετυλίγει τη λωρίδα. Τώρα η λωρίδα φαίνεται να περιέχει μια σειρά γράμματα χωρίς νόημα. Το μήνυμα έχει αναδιαταχτεί. Ο αγγελιαφόρος παίρνει τη δερμάτινη λωρίδα και ενίοτε, σαν επιπρόσθετο κρυπτογραφικό μέτρο, τη φοράει σαν ζώνη, η στην προκειμένη περίπτωση, το χρησιμοποιεί σαν σελιδοδείκτη. Για να ανασύρει το μήνυμα ο παραλήπτης, απλώς τυλίγει τη δερμάτινη λωρίδα γύρω από μια σκυτάλη ίδιας διαμέτρου με αυτήν που χρησιμοποίησε ο αποστολέας.
Και για να του το δείξει, το τύλιξε γύρω από το σκουπόξυλο.
─Τόσο απλό….
Του το άρπαξε από τα χέρια.
─Και που τα ξέρεις εσύ όλα αυτά;
─Υπηρέτησα ειδικές δυνάμεις και η κρυπτογραφία ήταν μέσα στην βασική εκπαίδευση, είπε χαμογελώντας αυτάρεσκα.
─Μα και πάλι, δεν βγάζω νόημα.
─Σου είπα, για να διαβαστεί το μήνυμα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μια σκυτάλη, μια ράβδο με διάμετρο ίδια, με εκείνη πάνω στην οποία γράφτηκε το αρχικό μήνυμα.
─Μα αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε!
Ο Σωτήρης ανασήκωσε του ώμους του. Το πρόσωπο του Άγγελου ξαφνικά φωτίστηκε.

─Ξέρω ακριβώς τι χρησιμοποίησε…




Ηλίας Στεργίου