Το μαύρο ρόδο (Κεφάλαιο 12)

Παρασκευή 23 Ιουνίου, 14:00
Ημέρα τρίτη
Η Μυρτώ δεν περίμενε να γνωρίσει τόσο σύντομα την κοπέλα που είχαν υπό την προστασία τους τα Φαντάσματα. Και έψαχνε τρόπους για να αθωώσει τη Χλόη Βαμβοπούλου, παρόλο που ο Μαξ της είχε απαγορεύσει ρητά να εμπλακεί στην υπόθεση, όταν η αρχιφύλακας Τζέσσικα Φέλτερ μπήκε μέσα στο χώρο της κεντρικής δημοτικής βιβλιοθήκης, συνοδευόμενη από δύο ένστολους αστυνομικούς. Αμέσως παράτησε ό,τι έκανε και στο πρόσωπό της χαράχτηκε ένα ψεύτικο χαμόγελο. "Καλησπέρα σας, πώς μπορώ να σας βοηθήσω;"
"Καλησπέρα Μυρτώ", απάντησε η αρχιφύλακας.
"Τι βιβλίο ψάχνετε;", την πρόλαβε η Μυρτώ.
"Δεν ψάχνουμε κάποιο βιβλίο"
"Τότε, για ποιο λόγο ήρθατε, αν επιτρέπετε;"
"Κυκλοφορεί ελεύθερη μία πολύ επικίνδυνη δολοφόνος στην πόλη μας και ήρθα να ρωτήσω μήπως την έχεις δει", απάντησε η Τζέσσικα Φέλτερ και τοποθέτησε στην επιφάνεια του γραφείου μία φωτογραφία. "Ονομάζεται Χλόη Βαμβοπούλου, είναι δεκαεννέα ετών και έχει λάβει την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση για μία δολοφόνο"
Η Μυρτώ έκανε πως επεξεργαζόταν τη φωτογραφία της κοκκινομάλλας, ενώ στην πραγματικότητα το μυαλό της δούλευε πυρρετωδώς για ένα σχέδιο είτε για να φύγει η Χλόη, είτε για να ξεφορτωθεί την ξανθιά και αχώνευτη αρχιφύλακα. "Δεν την έχω δει, λυπάμαι πολύ αρχιφύλακα"
"Κανένας άλλος υπάλληλος της βιβλιοθήκης, μήπως την έχει δει;"
Και τότε της ήρθε μία ιδέα της νεαρής βιβλιοθηκάριου. "Μισό λεπτό να πάω να φωνάξω την κυρία Μπέρι", δήλωσε και έφυγε σφαιράτη για το αναγνωστήριο. Στη διαδρομή ξεκλείδωσε το τηλέφωνό της και πληκτρολόγησε τον αριθμό του Μαξ, ο οποίος ευτυχώς απάντησε μετά το πρώτο κουδούνισμα.
"Μαξ, έχουμε πρόβλημα. Η αρχιφύλακας Φέλτερ είναι εδώ, όπως και η Χλόη", είπε χαμηλόφωνα.
"Αυτό δεν είναι καλό"
"Σε μένα το λες; Το ξέρω ήδη!"
"Θα έρθει ο Άγγελος, μείνετε εκεί", απάντησε ο νεαρός και τερμάτισε την κλήση.
Η κοπέλα, αφού βρήκε τη Χλόη να διαβάζει και της είπε τα νέα, έσπευσε να την πάει προς την κοντινότερη τουαλέτα.
Το σχέδιο ήταν απλό: η Χλόη, θα κλειδωνόταν στην τουαλέτα ως κυρία Μπέρι, καθώς η πραγματική κυρία Μπέρι ήταν στο σπίτι της άρρωστη. Και μετά απλά θα περίμεναν να φύγει η αρχιφύλακας Φέλτερ.
"Αν δε φύγει η Φέλτερ με το καλό, να ξέρεις πως ο Άγγελος είναι στο δρόμο", ψιθύρισε η Μυρτώ και η Χλόη έγνεψε καταφατικά.
Η κοπέλα με τα γκρι μάτια κατέβηκε στην υποδοχή. "Δυστυχώς η κυρία Μπέρι έχει μία σημαντική δουλειά αυτή τη στιγμή και δε θα μπορέσει να κατέβει. Αλλά μην ανησυχείτε! Της περιέγραψα την κοπέλα της φωτογραφίας και μού είπε πως ούτε και αυτή την έχει δει"
Η νεαρή αρχιφύλακας την κοίταξε καχύποπτα. "Καλώς, θα αφήσω εδώ τα παιδιά", έδειξε με ένα νεύμα του κεφαλιού της τους ένστολους που είχε φέρει μαζί της, "οπότε αν περάσει η Βαμβοπούλου από εδώ, να είσαι σίγουρη πως δεν κινδυνεύεις"
"Μάλιστα, αρχιφύλακα Φέλτερ", απάντησε η Μυρτώ με ένα βεβιασμένο χαμόγελο και ξεπροβόδισε την αρχιφύλακα.
Και τώρα τι;
Πρώτα θα πήγαινε να ελέγξει τι έκανε η Χλόη. Δε φιλοτιμήθηκε να πει τίποτα στους αστυνομικούς και ανέβηκε επάνω. Χτύπησε διακριτικά την πόρτα της τουαλέτας, λέγοντας το όνομά της ταυτόχρονα και περίμενε να της ανοίξει η Χλόη.
"Έφυγε;"
"Έφυγε, αλλά άφησε πίσω τους αστυνομικούς που είχε μαζί της", απάντησε η Μυρτώ, καθώς έκλεινε την πόρτα πίσω της.
"Δεν υπάρχει πρόβλημα, μπορώ να τους αναλάβω"
"Ούτε να το σκέφτεσαι, έρχεται ο Άγγελος!"
Η κοπέλα δε μίλησε. Απλά ένιωσε σαν να έχανε έναν χτύπο από την καρδιά της. Όχι ο Δράκος δεν έπρεπε να βγει εκείνη τη στιγμή.
Η Μυρτώ κάτι της είπε και η Χλόη έγνεψε θετικά.
***
Όταν το τηλέφωνο του Μαξ χτύπησε, ο Άγγελος και ο Κρίστοφερ γύρισαν και τον κοίταξαν.
"Μη μου πεις πως είναι η κοπέλα από την καφετέρια!", αναφώνησε ο Άγγελος και τα μάτια του έλαμψαν με ενθουσιασμό.
"Η Μυρτώ είναι", απάντησε ανήσυχος και το σήκωσε.
Του είπε κάτι η αδερφή του πριν απαντήσει: "Αυτό δεν είναι καλό"
Ήταν η σειρά του να κοιτάξει τους φίλους του.
"Σε μένα το λες; Το ξέρω ήδη!"
Ο Μαξ έγνεψε προς το μέρος του Άγγελου. "Θα έρθει ο Άγγελος, μείνετε εκεί"
Έκλεισε το τηλέφωνο και εξήγησε την κατάσταση. "Η αρχιφύλακας Φέλτερ είναι στη βιβλιοθήκη. Καλύτερα να πας, διότι είναι και η Χλόη εκεί"
Ο νεαρός με τα καστανά μάτια στο άκουσμα του ονόματος της κοκκινομάλλας πετάχτηκε σαν ελατήριο από τον καναπέ. "Να πάρει! Φεύγω, τα λέμε το βράδυ!", ανακοίνωσε και έφυγε από το διαμέρισμα.
"Τον έχεις δει να κάνει έτσι για κορίτσι, άλλη φορά;", απόρρησε ο Κρίστοφερ.
Ο Μαξ κούνησε το κεφάλι του αρνητικά. "Μα ποτέ, όμως!"
"Λοιπόν, σχετικά με το βράδυ"
"Νομίζω πως η αδερφή μου θα είναι ξάγρυπνος φρουρός"
Ο νεαρός με τα πράσινα μάτια χαμογέλασε. "Όσο και να θέλω να κοιμηθώ ένα βράδυ σαν φυσιολογικός άνθρωπος, σήμερα δε θα είναι αυτό. Έχουμε μία δουλειά να τελειώσουμε και είμαι σίγουρος πως θα καταφέρω να ξεφύγω από την αδερφή σου, Μαξ"
***
Μόλις ο Άγγελος άκουσε πως η αρχιφύλακας Φέλτερ ήταν στον ίδιο χώρο με τη Χλόη, κάτι μέσα του σήμανε συναγερμό. Η Τζέσσικα Φέλτερ ήταν μία επικίνδυνη γυναίκα, με άκρες σε όλο τον υπέρκοσμο και υπόκοσμο, συνεργάτιδα και στενή φίλη της Αννίτα Κασακιάν.
Η επιθεωρήτρια Μπρέντα Τζόουνς και ο επιθεωρητής Άντονι Γκρέις είχαν επιχειρήσει να τη διώξουν αρκετές φορές από το σώμα, δίνοντας πληροφορίες από τις ενέργειές της στο τμήμα των καταγγελιών, αλλά εκείνη πάντα την έβγαζε λάδι.
Και ο νεαρός θα έβαζε στοίχημα πως η επίσκεψη της Φέλτερ στην κεντρική δημοτική βιβλιοθήκη μόνο τυχαία δεν ήταν. Είχε αμέτρητες πηγές και τις χρησιμοποιούσε καταλλήλως και σύμφωνα με την επιθεωρήτρια Τζόουνς, είχε την τάση να προβλέπει κάποιες εγκληματικές πράξεις πριν αυτές διαπραχθούν, φυσικά όλες από αντιπάλους της Κασακιάν.
Ο Άγγελος έβγαλε το κινητό από την τσέπη του τζιν του και τηλεφώνησε στον επιθεωρητή Γκρέις. Αν ήθελε να ξεγελάσει επιτυχώς την Φέλτερ, καλύτερα να ζητούσε βοήθεια από τις μεγάλες δυνάμεις.
"Επιθεωρητής Γκρέις"
"Κύριε επιθεωρητή, ο Άγγελος είμαι. Έχουμε πρόβλημα"
"Τι πρόβλημα;", είπε ο Γκρέις, αφήνοντας να φανεί η ταραχή του, καθώς γνώριζε ότι για να πει τη συγκεκριμένη φράση ο Άγγελος, κάτι σοβαρό είχε συμβεί.
"Η αρχιφύλακας Φέλτερ βρίσκεται στην κεντρική δημοτική βιβλιοθήκη, όπως και η Χλόη Βαμβοπούλου, κύριε και τώρα κατευθύνομαι κι εγώ προς τα εκεί"
"Πάνε και θα έρθω κι εγώ, Άγγελε και ευχαριστώ που με ενημέρωσες", απάντησε και έκλεισε το τηλέφωνο ταυτόχρονα με τον νεαρό.
Ευτυχώς το κτίριο στο οποίο στεγαζόταν η βιβλιοθήκη δεν ήταν μακριά από το διαμέρισμα του Κρίστοφερ κι έτσι ο Άγγελος περπάτησε ως εκεί ή καλύτερα, έτρεξε. Ο χρόνος δεν τον έπαιρνε για χαλαρή βόλτα, καθώς η Χλόη κινδύνευε, ειδικά αν την ανακάλυπτε η Φέλτερ. Αυτό θα ήταν μία εκπληκτικά άσχημη τροπή και κανένας δε θα γλίτωνε από τις επιπτώσεις της. Ο επιθεωρητής Γκρέις θα κρινόταν ανίκανος να χειριστεί την υπόθεση και η αρχιφύλακας Φέλτερ θα έπαιρνε όλη τη δόξα μόνο και μόνο επειδή είχε τις κατάλληλες πηγές. Ο Άγγελος θα έπαιρνε πόδι από την έρευνα και θα γύριζε πίσω στην στρατιωτική ακαδημία, ενώ η Χλόη, στην καλύτερη των περιπτώσεων, απλά θα πήγαινε φυλακή.
Ο νεαρός πρόλαβε να κρυφτεί πίσω από μία γωνία τη στιγμή που η Τζέσσικα Φέλτερ ξεκλείδωνε το αυτοκίνητό της και έμπαινε στη θέση του οδηγού, χωρίς όμως να ανάψει τη μηχανή.
Τι σχεδιάζει πάλι, αναρωτήθηκε ο Άγγελος. Έπρεπε να βγει από την κρυψώνα του, αλλά με τη Φέλτερ να ελέγχει κάθε τόσο τους καθρέφτες, η μόνη του λύση ήταν να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του, ασχέτως αν η περιέργειά του για τους σκοπούς της ξανθιάς κοπέλας ήταν τεράστια.
Έγινε αόρατος και προχώρησε προς το μικρό αυτοκίνητο την ώρα που η αρχιφύλακας σήκωνε το κινητό της τηλέφωνο.
"Η Ανδρέου ισχυρίζεται πως δεν την έχει δει, αλλά δεν την πιστεύω και γι'αυτό άφησα τους άντρες μου στο κτίριο", την άκουσε να λέει. "Αν η Βαμβοπούλου είναι μέσα, όπως μας είπε ο Χανς, τότε την έχουμε στο χέρι"
Παύση.
Και μετά: "Όχι, δεν είναι τόσο χαζή για να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της, διότι θα καρφωθεί..."
"...νομίζεις ότι δε θέλω να βγει από τη μέση η Ανδρέου; Αλλά την προστατεύει η Τζόουνς, Αννίτα!"
Ο Άγγελος απομακρύνθηκε από το όχημα. Είχε ακούσει αρκετά, τα οποία έπρεπε να μεταφέρει επειγόντως στον επιθεωρητή Γκρέις.
Άνοιξε τη γυάλινη πόρτα του κτιρίου της βιβλιοθήκης και αντίκρισε τη Μυρτώ πίσω από το γραφείο της υποδοχής να κάνει κάτι στον υπολογιστή και τους δύο ένστολους δεξιά και αριστερά από αυτό. Φάνηκαν να τον αναγνωρίζουν, χωρίς όμως να του δώσουν σημασία κι έτσι εκείνος πέρασε την αλυσίδα με τη στρατιωτική του ταυτότητα πάνω από την κοντομάνικη μπλούζα που φορούσε.
"Ποιος είσαι;", τον ρώτησε ο ένας από τους δύο αστυνομικούς.
"Επιθεωρητής Γκρέις", ακούστηκε μία ανδρική φωνή και ο κάτοχός της πλησίασε με γοργό βήμα. Οι δύο άντρες αλληλοκοιτάχτηκαν, με την ανησυχία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. "Εσάς ποιος σας τοποθέτησε σε αυτό το πόστο;"
"Η αρχιφύλακας Φέλτερ, κύριε επιθεωρητή", έδωσε την απάντηση ο Άγγελος.
"Δε θυμάμαι να πήρε την άδειά μου για να το κάνει αυτό, ιδιαίτερα στην κεντρική δημοτική βιβλιοθήκη"
"Μα, κύριε, κυκλοφορεί μία δολοφόνος ελεύθερη! Δεν είναι σωστό να αφήσουμε μόνη της τη δεσποινίδα από εδώ", δήλωσε ο ένας, ο οποίος ήταν και ο νεαρότερος σε ηλικία από τους δύο ένστολους.
"Με την ίδια λογική θα πρέπει να επιστρατεύσω όλους τους αστυνομικούς της χώρας για να φυλάνε τον κάθε κάτοικο ξεχωριστά, πράγμα αδύνατον!", ο τόνος της φωνής τους ήταν ψυχρός και δε σήκωνε αντίρρηση. "Και τώρα καλύτερα να γυρίσετε πίσω στη δουλειά σας!"
Οι αστυνομικοί χαιρέτησαν και έφυγαν χωρίς δεύτερη κουβέντα από το κτίριο, διότι γνώριζαν πως αν εκτιμούσαν τη δουλειά τους, δεν έπρεπε να μπουν στη μαύρη λίστα του επιθεωρητή Άντονι Γκρέις.
"Άγγελε, σε ευχαριστώ που με ειδοποίησες"
"Το χρωστάμε στη Μυρτώ, κύριε επιθεωρητή"
Η κοπέλα χαμογέλασε αμήχανα.
"Μυρτώ, βρήκες τίποτα από τις κάμερες ασφαλείας κοντά στο διαμέρισμα του Αβαούζου;", ρώτησε ο επιθεωρητής.
"Έχω βρει, αλλά το βίντεο είναι κακής ποιότητας και προσπαθώ να το βελτιώσω", απάντησε η Μυρτώ, κερδίζοντας ένα απορημένο βλέμμα από τον Άγγελο. Του έκανε νόημα πως θα του πει αργότερα κι εκείνος το δέχτηκε.
"Όταν το έχεις έτοιμο, ενημέρωσέ με, σε παρακαλώ"
"Μάλιστα επιθεωρητή Γκρέις"
"Η Χλόη πού είναι;", ρώτησε με γνήσιο ενδιαφέρον και παρατήρησε το δισταγμό της κοπέλας. Ο Άγγελος της έγνεψε ενθαρρυντικά.
"Πάνω είναι, κύριε, στο αναγνωστήριο"
Ο Γκρέις την ευχαρίστησε και ανέβηκε τις σκάλες που οδηγούσαν στον επάνω όροφο.
"Από πότε είσαι μπλεγμένη στην υπόθεση;", ρώτησε ο Άγγελος.
"Από τότε που ξεκίνησε και πριν πεις το οτιδήποτε, ο Μαξ και ο Κρίστοφερ δεν το ξέρουν"
"Το φαντάστηκα, αλλιώς ο αδερφός σου θα σε είχε κλειδώσει σε κανένα δωμάτιο χωρίς διαδίκτυο και ηλεκτρονικές συσκευές", είπε ο νεαρός και ένα πονηρό χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του.
"Αυτό είναι το λιγότερο. Θα με είχε παρατήσει σε καμιά σπηλιά μακριά από τον πολιτισμό αν μάθαινε πως συνεργάζομαι με την αστυνομία", απάντησε η κοπέλα με τα γκρι μάτια. "Όπότε, σε παρακαλώ Άγγελε, μην του πεις τίποτα"
"Δε θα του πω, αλλά..."
"Αλλά;"
"Αλλά", επανέλαβε εκείνος, "απόψε θα αφήσεις τον Κρίστοφερ να έρθει σπίτι μου"
"Είναι τραυματισμένος, δεν έχει να πάει πουθενά"
Ο Άγγελος έβγαλε το κινητό από την τσέπη του. "Όπως θες, ο Μαξ θα χαρεί πολύ με τα νέα"
Η Μυρτώ πετάχτηκε από την καρέκλα της και του πήρε τη συσκευή από τα χέρια. "Ποια νέα;"
"Επομένως θα περιμένω τον Κρις στο σπίτι", δήλωσε και έπιασε το κινητό στον αέρα. Η βραδιά προβλεπόταν ενδιαφέρουσα.
***
Η Χλόη είχε βγει από την τουαλέτα και είχε γυρίσει πίσω στο αναγνωστήριο και τώρα στηριζόμενη σε ένα από τα τραπέζια, χάζευε τον κόσμο έξω από το παράθυρο. Δεν της άρεζε να τη βοηθάνε άλλοι, προτιμούσε να αντινετωπίζει τα προβλήματα μόνη της, αλλά εκείνη τη στιγμή απλά ένιωσε πως έπρεπε. Ο Σμαραγδένιος Δράκος απειλουσε να βγει από την κρυψώνα του και η κοπέλα για να τον κρατήσει μέσα, έπρεπε να μείνει άπραγη.
Άκουσε ένα ελαφρύ χτύπημα στην πόρτα και γύρισε να δει ποιος ήταν. Προς μεγάλη της έκπληξη αντίκρισε τον επιθεωρητή Γκρέις. Εκείνος την πλησίασε, αλλά η κοπέλα δεν κουνήθηκε από τη θέση της.
"Τι κάνετε εδώ επιθεωρητή Γκρέις;"
"Μόνη μας είμαστε, Χλόη, δεν πρόκειται να μας ενοχλήσει κανείς, άφησε τις τυπικότητες", είπε ο Γκρέις και βολεύτηκε δίπλα της.
"Για ποιο λόγο είσαι εδώ, Τόνι;"
Πήγε να ανάψει τσιγάρο, αλλά στην πορεία το μετάνιωσε και έβαλε τον αναπτήρα πίσω στην τσέπη του σακακιού του, ενώ το τσιγάρο το κράτησε ανάμεσα από τα δάχτυλά του. "Ο Άγγελος με ειδοποίησε πως η Φέλτερ παραλίγο να σε ανακαλύψει"
"Το ξέρει;"
"Τι να ξέρει;"
Τον κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο υπονοούμενα.
"Δε νομίζω"
Η Χλόη έπαιξε με την αλυσίδα που κρεμόταν από το λαιμό της πριν πει την επόμενή της ερώτηση. "Καλά είναι;"
"Μην ανησυχείς, η Γαλήνη είναι μια χαρά. Παραπονιέται που δεν έρχεσαι πιο συχνά στο σπίτι, όπως και η Λούσι", στα χείλη του τρεμόπαιξε ένα χαμόγελο.
"Πολύ θα το ήθελα, εξάλλου εσύ και η Λούσι είστε πολύ καλοί γονείς για την αδερφή μου, αλλά-"
"Αλλά, αισθάνεσαι πως δεν ανήκεις με εμάς, επειδή πέρασες σχεδόν όλη σου τη ζωή στο πεδίο της μάχης, ξέρω", συμπλήρωσε την πρότασή της ο Γκρέις. "Μου το έχει πει η Γαλήνη"
"Αφού σ'το 'χει πει η Γαλήνη..."
"Θα σου πρότεινα να έρθεις για δείπνο το βράδυ, αν δεν είχε συμβεί όλο αυτό, επομένως όταν τελειώσει, μπορείς να έρθεις όποτε θελήσεις", της πρότεινε και η κοπέλα έγνεψε καταφατικά.
"Επιθεωρητή!", αναφώνησε ο Άγγελος, ο οποίος στεκόταν στο κατώφλι της πόρτας. "Οι άντρες της Κασακιάν έχουν περικυκλώσει το κτίριο και μαζί τους είναι και η Φέλτερ!"

Ξανθίππη Γιωτοπούλου